Wielu na pewno ma wrażenie, że wakacje minęły bardzo szybko. A jednak już teraz rozpoczynamy drugi tydzień roku szkolnego. Na szczęście pierwszy tydzień był łagodnym przejściem z wakacji do nauki. Teraz już „się zaczęło”. Mam nadzieję, że wszyscy się z tego cieszymy. A propos nadziei, pierwszy trymestr zbiega się z końcem roku jubileuszowego, który upływa pod znakiem nadziei.

Ta piękna cnota jest nam potrzebna cały czas: na starcie, w środku i w końcówce roku szkolnego. Dzięki niej podchodzimy z zapałem do naszych zadań, bo widzimy, że mają sens. Bardzo się przydała w czasie wędrówek górskich albo miejskich – dla najmłodszych klas.

Rok jubileuszowy to jedno z wielu wspomnień, które zachowujemy po zmarłym Papieżu Franciszku, ponieważ to on go zwołał, a kiedy odszedł do domu Ojca, wszyscy w Kościele, z Leonem XIV na czele, go kontynuujemy.

Z biegiem czasu początkowy zapał może zmaleć, a nawet gasnąć. Nadzieja nie jest tylko kwestią uczuć, ale też warto pracować, aby ją podtrzymać. Hasło „nowa nadzieja” bywa wykorzystane w różnych dziedzinach. Bez zamiaru podania wyczerpującej listy przykładów, wielu z nas kojarzy IV część Gwiezdnych Wojen, która jest tak zatytułowana.

Z Bożej perspektywy nadzieja jest zawsze ta sama (bo jej przedmiotem jest On sam, a On jest niezmienny), więc nie do końca takie hasło ma sens. Natomiast mówiąc po ludzku, nadzieja będzie nowa jeśli nastąpi jakaś istotna zmiana: często do tej nowej nadziej potrzebna jest zmiana w nas samych. Zdarza się, że ktoś zmienia się nagle. Ale dla większości, duże zmiany są sumą naszych codziennych wysiłków w relacjach z innymi i w pracy. Skoro Bóg jest zawsze ten sam i jest z nami, nasza początkowa nadzieja jest uzasadniona.

Rozpoczynamy naukę we wspomnieniu Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. To bardzo czytelny znak dla naszej nadziei, bo pokazuje Boże zaangażowanie w historii. I jeszcze w tym samym tygodniu obchodzimy święto Imienia NMP, które nam przypomina siłę zwracania się do Maryi o pomoc. Z nią stawiamy czoło trudnościom małym i dużym, na początku roku szkolnego i zawsze.

Ks. Horacy