Wejście w czwarty miesiąc roku zapowiada, że wraz ze zmianą pory roku nadchodzi czas obrony projektów. Te pierwsze dni kwietnia pewnie będą przeznaczone na wykonanie ostatnich prac nad projektami i przygotowania się do obrony.

Słowa „obrona” używamy w różnych kontekstach. Militarnym, oczywiście, ale i w sporcie: w piłce nożnej, a nawet w szachach. Też, w znaczeniu bardziej zbliżonym do obrony projektów – jest obrona prac dyplomowych (licencjackich, magisterskich, doktorskich itp). Do obrony takiej pracy wymagana jest solidność, troska o szczegóły. W pewnym sensie, autor pracy musi zadać sobie pytania, które będą zadawać ci, którzy pracę oceniają. Tu oczywiście tkwi pewna trudność: czy można przewidzieć wszystkie możliwe pytania na temat tej pracy?

Św. Tomasz z Akwinu, rozważając na temat męstwa, wylicza dwie postacie tej cnoty: w czasie „napadu”, gdy trzeba skoncentrować siły i uderzać; i w czasie obrony, gdy trzeba być cały czas gotowym do odpierania ataku, bo nie wiemy, kiedy i z której strony on nastąpi. Doktor Anielski, bo tak jest nazwany, dochodzi do wniosku, że większy wyraz męstwa stanowi obrona.

Myśląc o obronach projektów, można powiedzieć, że nie chodzi o odpieranie ataków, bo liczymy na życzliwe i pozytywne spojrzenie oceniających. Wbrew powiedzeniu, według którego „najlepszą obroną jest atak”, przygotowanie się do obrony projektu trwa przez całą realizację projektu, aby po prostu wykonać solidną pracę, pokonując chwilę zniechęcenia, korzystać z rad opiekuna, utrzymać ustalony rytm pracy itp. Kolokwialnie mówimy o pracy, planie czy pomyśle, kiedy są dobre, że „się broni”, bez odniesienia do „ataków”.

Może takim znakiem, że idzie i będzie dobrze, jest to, że przywiązujemy się, w dobrym znaczeniu, do tej pracy: lubimy ją, chętnie o niej opowiadamy, chcemy jeszcze więcej ją rozwijać. W filmie „Most nad rzeką Kwai” inżynier wojskowy musi zniszczyć własne dzieło – w ramach akcji wojennych. I widać, z jakim trudem to mu przyszło. Jest zrozumiałe, że specjalne lubimy nasze dobre prace, w które zaangażowaliśmy się i które dały nam okazje ofiarowania Bogu wiele godzin trudu, które stały się modlitwą.

Ks. Horacy