Czym jest deprywacja sensoryczna i kim są tzw „grzeczne” dzieci? - tego można się dowiedzieć z kolejnego artykułu z cyklu Okiem SPECjalistów autorstwa p. Joanny Korony.

Czym jest deprywacja sensoryczna i kim są tzw „grzeczne” dzieci?

Deprywacja sensoryczna to odcięcie bądź ograniczenie w dostępie do bodźców sensorycznych. W przypadku dzieci nadwrażliwych (nadreaktywnych, zazwyczaj wysoce pobudzonych), które potrzebują ograniczenia sensorycznych wrażeń jest ona dobra w chwilach przeciążenia bodźcami, bo pomaga się uspokoić czy wyciszyć. Inaczej, jeśli mamy do czynienia z dziećmi o profilu podwrażliwym - to te dzieci, które są często postrzegane jako „grzeczne” zarówno w domu, jak i w szkole. Już od pierwszych miesięcy życia nie sprawiają większych trudności, jeśli tylko zaspokoimy ich podstawowe potrzeby: sen, pełny brzuszek, sucha pieluszka. Nie upominają się o ciągłą uwagę opiekuna, noszenie na rękach, wożenie w wózku. Pozostają w pozycji, w jakiej się je odłoży, siedzą tak, jak się je posadzi. Przez większą część dnia preferują zabawy podłogowe, stacjonarne i stolikowe (klocki, puzzle, rysowanie, malowanie). W szkole czy przedszkolu też nie sprawiają problemów - na placu zabaw przez godzinę potrafią kopać patykiem w jednym miejscu, a podczas zajęć grupowych na podłodze czy przy stoliku spokojnie siedzą i nie pytają kiedy zajęcia się skończą. Drodzy Rodzice i Nauczyciele - TO NIE JEST NORMA! 

• zdrowo rozwijające się dziecko odczuwa naturalną, biologiczną potrzebę poznawania świata wszystkimi dostępnymi zmysłami. Odczuwa potrzebę ruchu, eksploruje otoczenie, w którym funkcjonuje, jest „żywe” i spontaniczne 
• jeśli jest inaczej, to być może mamy do czynienia z dzieckiem o podwrażliwym i biernym profilu sensorycznym, które samo nie będzie potrafiło dostarczyć sobie potrzebnych bodźców do prawidłowego rozwoju 
• pamiętajmy, że jeśli nasz układ nerwowy czegoś bardzo potrzebuje, a tego przez dłuższy czas nie dostaje, to mamy do czynienia z niedoborem - w tym przypadku niedoborem sensorycznym. Z biegiem czasu może to doprowadzić do zaburzeń i potrzebna będzie terapia 
• może być też tak, że dziecko jest bierne, bo zaburzenia sensoryczne już go dotyczą i są przyczyną unikania ruchu i aktywną obroną przed bodźcem. 

Co możemy zrobić jako rodzice i nauczyciele, którzy zauważą takie bierne, „grzeczne” dziecko? 

• możemy wychodzić z inicjatywą, zachęcać, angażować w różnego rodzaju aktywności i pomoc (asystę). Dziecko o tym profilu, bardzo fajnie się pobudza, gdy dostanie odpowiednią porcję sensorycznych bodźców. Jeśli dziecko mimo naszych starań nie odpowiada aktywnością, to warto skonsultować się z terapeutą SI. 

Na jakie zajęcia dodatkowe możemy zapisać opisane wyżej dzieci? 

• na takie, które będą je pobudzały i utrzymywały stały poziom motywacji i zaangażowania. Kluczową rolę odgrywa tu osoba prowadząca takie zajęcia. „Grzeczne” dzieci lgną do podłogi niczym ćma do światła. Na chwilę spuszczone ze wzroku biernie osiadają i chętnie wracają do trybu podłogowego. Zajęcia muszą je pobudzać. 

Pierwsze lata życia dziecko powinno spędzać aktywnie w odpowiednio przygotowanej przestrzeni, aby swobodnie z niej korzystać i aby nie wiązało się to z niebezpieczeństwem i nie było powodem rodzicielskiego lęku i ograniczeń. Postępując w ten sposób zapewnimy dzieciom prawidłowe warunki do harmonijnego rozwoju. 

 Joanna Korona