Od dwóch tygodni żyjemy ze świadomością, że Papież został zabrany do szpitala w związku z pogarszającym stanem zdrowia, a nawet ten stan się jeszcze bardziej pogarszał podczas pobytu w szpitalu. Spontanicznie powstały różne inicjatywy katolików (i nie tylko) na całym świecie, aby intensywnie modlić się za niego. Ta reakcja tylu ludzi – też nasza – pokazuje, że Kościół jest rodziną dzieci Bożych, a głową na ziemi tej rodziny jest Papież.

Dobre dzieci czują, że muszą się angażować we wspieraniu swojego ojca, i to ze względu na to, kim on jest, (a Papież jest Chrystusem na ziemi), a nie jakim jest, czy co robi dla nas. Poza tym, wszyscy wiemy, że modlitwa za Papieża „wraca” do nas, czyli ona nas zbliża bardziej do Pana Boga.

Z upływem czasu napięcie opada i stan Papieża już nie jest krytyczny. Nie przestajemy się za niego modlić. Ale właśnie ta sytuacja tym bardziej skłania nas do słuchania jego wskazówek. W tych dniach poznaliśmy orędzie Papieża na Wielki Post, które nam służy już, aby się przygotować na ten okres, który niebawem rozpoczniemy. Prosi nas, żebyśmy w nim „podążali razem w nadziei”.

Pokutny znak popiołu podczas Mszy Św. w najbliższą środę stanowi pierwsze wezwanie do nawrócenia. W roku świętym odbywamy naszą pielgrzymkę nadziei, która staje się bardziej konkretna teraz. Podążać oznacza ruszać w drogę, nie stać w miejscu, słuchać Bożego zaproszenia przez wypełnianie naszych postanowień, co nas prowadzi do nawrócenia.

Ale podążamy razem, bo łączy nas świętych obcowanie i dlatego nasza wierność wspiera tych dokoła nas, i na odwrót. Dlatego nie ma miejsca do indywidualizmu. Zamiast tego, budujemy więzy jedności między nami.

I wreszcie, podążamy z nadzieją. Te cele osiągamy, bo Bóg nas wspiera, ilekroć my się decydujemy. Ponieważ Pan przebacza wszystkie nasze grzechy, a nic „nie zdoła odłączyć nas od miłości Boga” (Rz 8,39), chętnie przystępujemy do spowiedzi, która już zajmuje ważne miejsce, aby prawdziwie żyć z Bogiem na co dzień. Wtedy, nasze spotkanie z Chrystusem w Eucharystii stanowią centrum wszystkich naszych zajęć.

Maryja, Gwiazda Nadziei prowadzi nas przez pielgrzymkę Wielkopostną, która koniecznie prowadzi do Jezusa. Wszyscy, z Piotrem, do Jezusa przez Maryję.

Ks. Horacy