Pieśni używane w liturgii, jak się dzieje zazwyczaj ze śpiewaną muzyką, zawierają swój przekaz nie tylko w słowach, ale w dużej mierze też przez melodię i rytm, już nie mówiąc o ich wykonaniu. W trwającym okresie Wielkanocnym, pieśni stawiają przed nami Zmartwychwstałego Chrystusa. Ich słowa często są bardzo pomocne w kontemplacji tajemnicy, którą obchodzimy.

Chwalimy Boga za moc Chrystusa ukazaną przez to, jak pokonał nie tylko śmierć - skoro zmartwychwstał - ale i piekła i szatana! Muzyka też pozytywnie wpływa na nastrój. Na przykład pieśń cytowana w tytule bardzo dobrze mogłaby się nadawać do maszerowania podczas defilady wojskowej.

Pan Jezus już wcześniej mówił o swojej mocy, kiedy zapowiedział swoją śmierć i zmartwychwstanie: „Nikt Mi go [mojego życia] nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać” (Łk 10,18). I też przedstawia to misterium paschalne w kontekście zwycięskiej walki z szatanem: „Gdy mocarz uzbrojony strzeże swego dworu, bezpieczne jest jego mienie.  Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i pokona go, zabierze całą broń jego, na której polegał, i łupy jego rozda” (Łk 11,21-22).

My codziennie korzystamy z naszych sił (fizycznych, psychicznych, moralnych czy duchowych), aby sprostać różnym wyzwaniom. I znamy sposoby, aby odnowić nasze siły albo nie zmarnować ich niepotrzebnie. Udany odpoczynek może nam przywrócić siły. Zachować pokój wewnętrzny i zewnętrzny pozwala nam pracować i nie męczyć się przedwcześnie. Przez mądrze urozmaicone zajęcia odpoczywamy w jednym zakresie, kiedy się skupiamy na innym.

Nie tylko walczymy ze złem. Do czynienia dobra są potrzebne siły, aby pokonać naturalne trudności, wytrwać mimo braku entuzjazmu itp. Właśnie męstwo sprawia, że jesteśmy zdolni do tej stałości. Męstwo jest cnotą kardynalną, wyniesioną i udoskonaloną przez łaskę i dodatkowo je otrzymujemy jako dar Ducha Świętego. Liczymy się z tym, że to, co cenne, kosztuje. Ten czas wielkanocny nam mówi, że z Bogiem stać nas na dużo więcej niż licząc tylko na własne siły. I praktykując męstwo umiemy łączyć „dawanie z siebie wszystko” i pozwalanie Bogu, by On nami kierował. Choć nieraz będziemy poobijani w potyczkach, w końcu możemy cieszyć Bożym zwycięstwem jak żołnierz podczas defilady.

Ks. Horacy