Za nami tłusty czwartek, który jednoznacznie zapowiada zbliżający się Wielki Post. Czy już mamy postanowienia na ten czas? Pierwszym pomysłem może być wybranie paru „tradycyjnych” wyrzeczeń. Możemy jednak uważać, że to nie wystarczy nam, aby pogłębić sens tego okresu.

Coroczne Papieskie orędzie na Wielki Post stanowi źródło konkretnych sugestii, na czym warto się skupić w tym czasie. Otóż tytuł orędzia na ten rok brzmi: Bóg prowadzi nas przez pustynię ku wolności. Te słowa przedstawiają naszej wyobraźni tygodnie spędzone przez Jezusa na pustyni przed rozpoczęciem swojej działalności publicznej, a równocześnie marsz Izraelitów, po ucieczce z Egiptu, ku ziemi obiecanej. Przenośnie, jest też mowa o całym naszym życiu. Tekst orędzia jest dość gęsty i zawiera dużo wątków. Zatrzymuje się na przywiązaniu Żydów do niewoli, skoro wciąż tęsknili za dobrami, jakie otrzymywali od Faraona. Praktyki wielkopostne zachęcają nas do przyjęcia wolności uzyskanej przez Odkupienie, ale też pomagają nam oderwać się od naszych przywiązań, które ograniczają naszą wolność.

Pustynia w Piśmie Świętym jest miejscem spotkania człowieka z Bogiem. A także, jak zauważa Papież, miejscem, gdzie się wraca do pierwotnej miłości (por. Oz 2, 16-17). Dlatego ten okres Wielkiego Postu ma specjalne znaczenie w Roku Modlitwy. Według myśli Papieża, „będzie on poświęcony ponownemu odkryciu wielkiej wartości i absolutnej potrzeby modlitwy w życiu osobistym, w życiu Kościoła i modlitwy w świecie”[1].

Od nas bardziej bezpośrednio zależy ten pierwszy zakres – modlitwa w życiu osobistym. Przyda się znać trochę teorii – jak się modlić, ale przede wszystkim, liczy się praktyka, własne doświadczenie. Wyznaczamy miejsce i czas naszego spotkania z Bogiem, jak sugeruje Pan Jezus: „wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie” (Mt 6, 6). Warto wybrać się na modlitwę ze sprawami, o których chcemy opowiadać Bogu, uważni na to, co On nam chce odpowiadać. To jest dobry czas – radzi nam też Papież, „aby odnowić pragnienie przebywania w obecności Pana, słuchania Go i adorowania”.

Pomoże nam w modlitwie osobistej zwrócenie się do Maryi, która „zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu” (Łk 2, 19).

Ks. Horacy

[1]Franciszek, słowa na Anioł Pański, 21.01.2024r.