Co dają zajęcia korekcyjno-kompensacyjne? Wyjaśnia pani Małgorzata Biedrzycka, pedagog specjalny.

Tekst: Małgorzata Biedrzycka, pedagog specjalny

Marlenka z radością rozpoczęła naukę w szkole podstawowej. Poznała wiele nowych koleżanek i kolegów, z którymi chętnie spędzała czas również po skończonych lekcjach. Bardzo lubiła swoją panią wychowawczynię i śmiało zadawała masę pytań o otaczającym ją świecie. Wszystko pięknie się układało do czasu… W trakcie roku szkolnego nadszedł moment, kiedy dziewczynka zaczęła unikać wykonywania zadań edukacyjnych i z oporem odrabiała pracę domową. Wydawało się, że nic się nie zmieniło… Nadal miała spore grono koleżanek, dobry kontakt z nauczycielami, była aktywna i zaangażowana w trakcie lekcji. Jednak coraz więcej rzeczy jej nie wychodziło, robiła coraz więcej błędów, traciła chęć do nauki. „Może nie jestem taka zdolna… Nie będę się odzywać, to nikt nie zobaczy, że czegoś nie umiem… Wszyscy w klasie są lepsi ode mnie… Wszyscy szybciej liczą i czytają…”.

Chętnie zaproponowałabym Marlence udział w zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych. To jest to! Ich głównym celem jest pomoc dziecku w przezwyciężaniu trudności i umożliwienie mu osiągania pozytywnych wyników szkolnych. Dzieje się to poprzez rozwijanie funkcji językowych i wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych, motorycznych oraz współdziałania między tymi funkcjami.

Bardzo często okazuje się, że na te utrudnienia rozwojowe istotny wpływ ma obraz samego siebie, jaki zbudowało dziecko. W trakcie ćwiczeń nieodzownym elementem jest rozwijanie motywacji wewnętrznej i poczucia sprawstwa – umiem, mogę, zrobię. Pracę ze starszymi uczniami można zacząć od określenia swoich mocnych i słabych stron. Dzięki temu uczeń uświadamia sobie, jakie walory swojego funkcjonowania poznawczego może wykorzystać, a nad jakimi brakami musi popracować. Taki bilans cech i umiejętności również motywuje go do podjęcia dodatkowej pracy ułatwiającej codzienną naukę.