Tydzień temu rozpoczęliśmy nowy rok i wróciliśmy do szkoły po zimowej przerwie świątecznej. Ale jak się okazało – na krótko, bo tym razem już za tydzień mamy ferie zimowe.

Potem do końca roku szkolnego czekają nas m.in. Wielkanocna przerwa świąteczna i „majówka”. I tak następują po sobie czasy nauki i „wolne od zajęć”, bo takiego zwrotu używamy, kiedy planowo nie ma zajęć. W każdym razie jest ważne umieć się znaleźć, a nie trwać mentalnie na przerwie, kiedy już są lekcje ani odwrotnie.

A propos znaczenia wolności w tym kontekście, kiedyś zapytano św. Jana Pawła II „co robi Wasza Świątobliwość w wolnym czasie?”. On z wyrazem zdziwienia na twarzy odpowiedział „przecież cały mój czas jest wolny!”. Choć pracował niezwykle ciężko - długo i intensywnie - i przez to cały czas miał zagospodarowany, naprawdę chciał robić to, co miał do zrobienia. Wieczorem po całym dniu pracy był zmęczony, ale spokojny i radosny. Tak on się nauczył od Chrystusa, jak my wszyscy, tylko, że nie wszyscy uczniowie jesteśmy tak samo pilni. Z naszej strony staramy się chętnie wykonywać nasze obowiązki, bo widzimy ich sens. A jeśli go nie widzimy, wiemy co najmniej, że będąc posłusznymi naśladujemy Chrystusa.

Pracować chętnie i dobrowolnie oznacza pracować z zaangażowaniem i sprawnie. Natomiast jeśli często ociągamy się, kiedy pracujemy, to brakuje nam wolności. Tylko jeśli umiemy pracować z wolnością (co nie oznacza bez trudu ani że ta praca nam się bardzo podoba), będziemy umieli też z wolnością odpoczywać. Panowanie nad sobą, które jest częścią wolności, pozwala nam mądrze odpoczywać, inaczej niż kierując się chwilowym pragnieniem.

Czas lekcji i czas bez zajęć szkolnych stanowią skarb, który otrzymaliśmy od Pana Boga i od nas zależy, żeby tego skarbu nie zmarnować. Możemy o tym pamiętać jak się zbliżają ferie zimowe. Obyśmy wrócili do szkoły wypoczęci i z satysfakcją, że był to czas dobrze wykorzystany.

Ks. Horacy