Rozpoczęliśmy Adwent. Z radością przygotowujemy się na Boże Narodzenie i w tym celu m.in. powzięliśmy nasze postanowienia adwentowe. Czekamy na Narodzenie Jezusa w towarzystwie świętych, którzy byli specjalnie zaangażowani w przyjściu Jezusa do nas: Maryi i Józefa. Nic dziwnego zatem, że Adwent jest czasem mocno Maryjnym, co widać np. na Mszach roratnich.

Ważnym przystankiem na początku Adwentu jest uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Święty Łukasz opowiada, że kiedy Maryja usłyszała pierwsze słowa Archanioła „bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą”, „rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie” (Łk 1,28-29).

Kościół i z nim chrześcijanie od zawsze, a my z nimi, też zastanawia się nad Słowem Bożym, aby go lepiej i głębiej rozumieć. W tym wypadku słowa św. Gabriela dały podstawę, aby stwierdzić, iż Maryja została poczęta bez grzechu pierworodnego i że nie było żadnego innego grzechu w Jej życiu. To właśnie obchodzimy 8 grudnia, dziewięć miesięcy po urodzinach Maryi, które obchodzimy 8 września. Maryja jest Najświętsza przede wszystkim, bo Bóg uczynił w Niej wielkie rzeczy (Łk 1,49) i na tę pełnię łaski Ona odpowiadała z maksymalną ufnością do Boga. Jednak pozostaje blisko nas, a z darów, jakie otrzymała my też korzystamy, ponieważ Ona cały czas stawia się za nami, a my z kolei dostajemy inne dary Boże. W pewnym sensie ta uroczystość nam mówi, że my też możemy być bez grzechu: w sakramencie spowiedzi korzystamy z Bożego Miłosierdzia i przyjmujemy łaski, które zdobył dla nas na Krzyżu. Przystępujemy do sakramentu po prowadzeniu rzetelnego rachunku sumienia, żałując za nasze grzechy i z postanowieniem poprawy (czyli walki osobistej), którym angażujemy nasze przyszłe dni.

Podczas udanej spowiedzi Bóg działa w nas, bo my Mu pozwalamy. I w efekcie On nas wypełnia swoją łaską. Jeśli kiedyś wahamy się, czy pójść w danej chwili do spowiedzi, niech nam pomoże doświadczenie, że nigdy nie żałujemy, kiedy już byliśmy.

W tym sensie dobre przygotowanie do Świąt oznacza nie tylko sprzątania domu, ale przede wszystkim nasze serce i nasze relacje z innymi. Tak Pan Jezus znajdzie w nas dobrze urządzone i przytulne mieszkanie.

Ks. Horacy