Jednym z obszarów z zakresu edukacji matematycznej, jaki poznają dzieci w wieku przedszkolnym, jest orientacja przestrzenna.

Zagadnienie orientacji w przestrzeni jest obszarem, z którym mamy styczność niemalże każdego dnia. Umiejętności z tego zakresu wykorzystujemy w wielu sytuacjach społecznych: w domu, w pracy, jak również w szkole i w przedszkolu2. Zdaniem Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej i Aleksandry Urbańskiej „orientacja w przestrzeni jest warunkiem dobrego funkcjonowania człowieka w otaczającej rzeczywistości. Jest to także umiejętność wymagana w szkole, na każdej lekcji, nie tylko matematyki”. Tak rozumiana orientacja przestrzenna stanowi podstawę do kształtowania i rozwijania kolejnych umiejętności z różnych obszarów wiedzy.

Dzieci w młodszym wieku przedszkolnym stopniowo rozwijają swoją orientację przestrzenną. Najpierw uczą się nazywać i wskazywać poszczególne części swojego ciała. Następnie potrafią określać kierunki od jego osi tj. „w przód”, „w tył”, „z boku” oraz wskazać miejsce przedmiotu w odniesieniu do własnego ciała tj. „nade mną”, „pode mną”, „przede mną”, „za mną”, „obok mnie” a dzieci starsze „po mojej prawej stronie”, „po lewej stronie”. Kolejny etap to orientacja w przestrzeni w stosunku do innej osoby lub przedmiotu. Ostatnią umiejętnością ważną w osiągnięciu gotowości szkolnej jest orientacja na kartce papieru. 

Na wspólnych zajęciach Biedronki, Wiewiórki i Zajączki zostały wprowadzone w temat orientacji przestrzennej. Na kolejnych lekcjach dzieci będą zgłębiały i utrwalały poznaną  wiedzę na wyżej opisany temat.