Po sobotniej pierwszej Komunii Świętej dziewczynek naszej szkoły, przez kilka dni czytamy fragmenty ewangelii o Dobrym Pasterzu.

Z tego powodu Czwarta Niedziela Wielkanocna jest nazywana niedzielą Dobrego Pasterza i rozpoczyna tydzień modlitwy o powołania. Z tej okazji Papież, jak co roku, napisał orędzie, które dostępne jest tutaj.

O Bogu-Pasterzu mówi w wielu miejscach Pismo Święte. Najbardziej nam się kojarzy jeden z najpiękniejszych psalmów (Ps 23), który wylicza konsekwencje tego, że Pan „jest moim Pasterzem”: nie brak mi niczego, prowadzi mnie nad wody, przywraca mi życie (,1-3), stół dla mnie zastawia (,5) – co może stanowić aluzję do Eucharystii.

Żebyśmy nie mieli wątpliwości, sam Pan Jezus mówi, że to On jest Dobrym Pasterzem, który daje życie za owce. W przypowieściach czytamy, co Jezus widzi w obrazie pasterza: szuka owcy zagubionej, bierze ją na ramiona, sprowadza z powrotem do owczarni, leczy rany. Obraz z Dobrym Pasterzem często spotykamy w sztuce wczesnego Chrześcijaństwa. Na okładce Katechizmu Kościoła Katolickiego we wszystkich wydaniach jest umieszczony taki rysunek, z odpowiednim wyjaśnieniem: „wykonano według chrześcijańskiej płyty nagrobnej z końca III wieku, znajdującej się w katakumbach Domitylli w Rzymie”. Następnie jest podane znaczenie obrazu u chrześcijan oraz że jest on pewnym streszczeniem samego Katechizmu.

Bycie z Dobrym Pasterzem zapewnia nam bezpieczeństwo, ale też pozwala nam się rozwijać. Pasterz, troszcząc się o nas, wdraża Boży plan dla każdego. Tym planem jest powołanie.

Psalm mówi nie tylko, co Bóg robi dla nas, ale podpowiada nam jak przyjmować wyrazy troski z Jego strony: z ufnością, wdzięcznością, uważnie patrząc na Niego – co pozwala nam doceniać te dary.

W tworzeniu naszego powołania mamy swój udział: jak umiemy słuchać Pana Boga, jak wykorzystujemy jego łaskę. Są pewne chwile w naszej osobistej historii, które uważamy za istotne w kontekście powołania: wydarzenia, decyzje. Takimi chwilami są niewątpliwie Pierwsza Komunia Święta, sakrament Bierzmowania, a także egzamin ósmoklasisty, matura.

Ale naszym powołaniem żyjemy i budujemy dzień w dzień. I te większe wydarzenia są też owocem naszego cichego życia, kiedy niby nic ciekawego się nie dzieje. Właśnie to Pana Boga interesuje. Tak upływało życie Maryi: zwyczajnie, oprócz kilku chwil. A zawsze, z Bogiem.

ks. Horacy