Wiewiórki utrwalały znajomość prawej i lewej strony.
Orientacja przestrzenna kierunkowa to umiejętność określania lewej i prawej strony w schemacie własnego ciała oraz w przestrzeni. To również zdolność określania stosunków między przedmiotami oraz orientowania się w schemacie ciała u osoby znajdującej się naprzeciwko. Orientacja przestrzenna związana jest z procesami takimi jak: percepcja wzrokowa, słuchowa, czuciowa czy uwaga. Prawidłowa orientacja jest efektem współpracy kilku kanałów zmysłowych, przede wszystkim: wzrokowego, słuchowego, dotykowego, kinestetycznego. Orientacja w przestrzeni jest warunkiem dobrego funkcjonowania dziecka w otaczającej rzeczywistości i stanowi bardzo ważny element w edukacji, a więc powinna być kształcona na długo przed rozpoczęciem systematycznej nauki w szkole.
ul. Staszica 1
05-800 Pruszków
Adres e-mail: tygodnik@azymut.edu.pl