Kontynuujemy naszą drogę wielkopostną, z zamiarem chętnego słuchania Pana Boga. Jak zwykle, On mówi do nas różnymi kanałami: przez modlitwę (liturgiczną, osobistą, rozważanie Pisma Świętego), przez słowa i zachowanie innych ludzi, przez inne wydarzenia. Poprzednio zastanawialiśmy się, jak cierpienie Ukraińców sprawia, że ten Wielki Post jest inny niż zwykle.

Teraz zbliżamy się do uroczystości Świętego Józefa. Obchodzimy ją w sobotę 19 marca. Skoro on sam musiał uciec do Egiptu z całą Świętą Rodziną, widzimy w nim naturalnego Patrona uchodźców, choć przypisuje się ten tytuł innym świętym, na przykład Marcinowi z Tours, Jackowi Odrowążowi, Jadwidze Śląskiej.

Inny Józef, syn Patriarchy Jakuba, został sprzedany przez braci przejezdnym kupcom wiele wieków przed Chrystusem, też trafił do Egiptu. Może nie jako uchodźca, ale też nie z własnej woli. Jego historia, zawarta w księdze Rodzaju jest w pewnym sensie zapowiedzią życia Chrystusa. Boża Opatrzność sprawiła, że lata później, kiedy cała jego rodzina dotarła do Egiptu w czasie lat „chudych krów” (Rdz 41, 27) w ucieczce przed głodem, Józef był w stanie im pomagać. Sam Faraon wszystkim potrzebującym zalecał: „udajcie się do Józefa” albo „idźcie do Józefa” (Rdz 41, 55). Tradycja chrześcijańska wykorzystała zbieżność imion, aby stosować ten zwrot do głowy świętej Rodziny. Prosimy go o wstawiennictwo aby Pan Bóg nam dał „chleba naszego powszedniego”, i to we dwóch znaczeniach: pokarmu dla ciała – i dla duszy, czyli Eucharystii. Klucz do tabernakulum w kaplicy szkolnej, w nawiązaniu do drugiego znaczenia,  ma przywiązany medalik z podobizną świętego Józefa i z napisem „Ite ad Ioseph”.

W tym czasie, w którym potrzeby wielu, jak widać, mocno przekraczają nasze zdolności zaspokojania ich, korzystajmy z pomocy i przykładu świętego Józefa. Jego męstwo, spokój i inne naturalne talenty organizacyjne i zaradcze rozmnożyły się, bo ufał Bogu i potrafił Go słuchać w modlitwie, która trwała nawet podczas snu. Dobrą wskazówkę na dalsze tygodnie Wielkiego Postu, daje nam św. Teresa od Jezusa w księdze swojego życia mówiąc o św. Józefie: “Kto nie znalazł Nauczyciela, który nauczyłby go modlitwy, niechaj przyjmie za mistrza tego chwalebnego świętego, a nie zbłądzi w drodze”. To rada pochodząca od duszy doświadczonej. Posłuchajmy jej. (por. Droga n. 561).

Ks. Horacy