Po lżejszym minionym tygodniu rozpoczęliśmy kolejny. Jeśli dzień wszystkich świętych odnowił nadzieję i ożywił pragnienia bycia lepszym w oczach Pana Boga, to te jeszcze pierwsze dni listopada skłaniają nas do myślenia o zmarłych.

Słowa psalmu 116(115),15: „drogocenną jest w oczach Pana śmierć Jego czcicieli” pozwalają nam spojrzeć na śmierć oczami Boga. Obraz jest bardzo pozytywny, choć nam po ludzku przychodzi z trudem: „zasmuca nas nieunikniona konieczność śmierci” (Prefacja I za zmarłych), ale „znajdujemy pociechę w obietnicy przyszłej nieśmiertelności” (tamże).

Mówiąc o „odejściu”, kiedy mamy na myśli jak ktoś umiera, chcemy powiedzieć, że zmarłego (już) nie ma tu. Ale to tylko część prawdy, bo zmarli zostawiają po sobie dzieła, dobre uczynki, pamięć u ludzi. Odruchowo czujemy, że więź z bliską osobą zmarłą trwa, i że możemy coś dla jej duszy zrobić – coś od nas zależy.

A co konkretnie? Możemy uczcić pamięć po zmarłej osobie, mówić o niej z szacunkiem, zachować pamiątki, dbać o grób. A przede wszystkim - modlitwa! Przede wszystkim ofiarujemy Mszę Świętą w jej intencji, polecamy ją w czasie Różańca itd. Poza tym, Kościół rozdaje łaski ze skarbca zasług Ofiary Chrystusa poprzez udzielanie odpustów. Jeszcze do 8 listopada łącznie możemy uzyskać odpust zupełny przez zwiedzanie cmentarza. Ale też w dużo innych sposbów, jak modlenie się pół godziny przed Najświętszym Sakramentem, odmawianie Różańca w rodzinie czy odprawianie Drogi Krzyżowej przyklękając przy każdej ze stacji.

Własnym życiem czcimy pamięć po zmarłych, jeśli praktykujemy dobre uczynki, których nauczyliśmy od tych zmarłych. Tu widać jak daleko mogą sięgnąć starania i dobry przykład rodziców i nauczycieli, ale też przyjacielska pomoc i koledzy. Skoro więź trwa, nasze dobre uczynki sprawiają, że nasi dobroczyńcy dalej zbierają zasługi za nie, a Bóg zawsze daję hojną nagrodę.

Wreszcie Najświętsza Maryja Panna, przez którą szybciej i pewniej dojdziemy do Jezusa, wzmocni efekt naszej modlitwy za nasze dobre przyjaciółki – dusze czyśćcowe.

Ks. Horacy