Polecamy artykuł z portalu opusdei.org o ludzkich cnotach.

W pierwszym artykule na temat ludzkich cnót zastanowimy się, jak wszystkie nasze pragnienia mogą odnaleźć swoją harmonię w Bogu. Odkrycie tego wymaga dłuższego czasu, ale przynosi wyzwolenie.

Może wydawać się dziwne, że Św. Augustyn, w swoich wyznaniach, w pewnej chwili zaczyna opisywać wpływ «ciężaru» na przedmioty fizyczne w jego otoczeniu. Zgodnie z wiedzą właściwą IV wiekowi po Chrystusie późniejszy biskup Hippony zauważa, że istnieje coś, co sprawia, że ogień zawsze kieruje się w górę, podczas gdy kamień — w dół. Następnie skupia się na tym, że jeżeli zmiesza się oliwę z wodą, ta pierwsza zawsze wypływa na powierzchnię tej drugiej. Zwraca też uwagę na fakt, że w jakiś sposób wszystko, co jest nie uporządkowane, poszukuje ładu i w nim spoczywa. Święty Augustyn wyczuwa, że we wszystkich tych ruchach rzeczami kieruje ich «ciężar». To właśnie wówczas poetyckim językiem wyznaje: «Moim ciężarem jest miłość moja. Ona mnie niesie, dokądkolwiek dążę». Chodzi o uniwersalne doświadczenie. To, czego pragniemy, czego poszukujemy, czego chcemy, jest tym, co wprawia nas w ruch. Zawsze staramy się o spełnienie pragnienia, dążącego do trwałości. Ten «ciężar» prowadzi nas do mniej lub bardziej pełnego szczęścia, ponieważ nie chcemy dać się oszukać banalnemu i ulotnemu zadowoleniu. Jak odkryć tę miłość, którą poczuł się uniesiony Św. Augustyn?

[...]

Cały artykuł dostępny jest tutaj.