Polecamy artykuł z portalu opusdei.org.

Pierwsza cześć komentarza kard. Ratzingera do drugiego opisu stworzenia: "Wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia".

Kim jest człowiek? Pytanie to skierowane jest do każde­go pokolenia i każdego człowieka. W odróżnieniu od zwie­rząt nasze życie nie jest bowiem z góry zaprogramowane. Bycie człowiekiem pozostaje dla każdego z nas zadaniem, wezwaniem skierowanym do naszej wolności. Każdy człowiek musi na nowo odkryć człowie­czeństwo, zdecydować, kim lub czym chce być jako człowiek. Czy tego chcemy, czy nie, każdy z nas musi udzielić odpowiedzi na pytanie o bycie człowiekiem.

1. Człowiek — wzięty z ziemi

Co mówi nam Pismo Święte? Najpierw czytamy, że Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi. Jest to równocześnie upokorzenie i pociecha. Upokorzenie, gdyż oznacza to, że nie jesteś bogiem, nie stworzyłeś siebie samego, nie możesz dysponować kosmosem, jesteś ograniczony. Jesteś istotą, która zmierza ku śmierci tak jak wszystkie inne istoty żyjące, jesteś tylko ziemią. Ale jest to też pociecha. Mówi się bowiem: Człowiek nie jest demonem, jak to się czasami może wydawać, nie jest złym duchem. Człowiek nie powstał z negatywnych żywiołów, lecz został uformowany z dobrej ziemi Boga. Zawiera się w tym jeszcze głębsza myśl.

[...]

Caly artykul mogą państwo przeczytać pd linkiem: https://opusdei.org/pl-pl/article/stworzenie-czlowieka-i/?fbclid=IwAR3UtHoXqEtvkR6zpnVBnOsbdhTHk8UQlBh3EvIQFdjMTlsWxcaqCVzF3Mc