Często widzę różańce w przestrzeni publicznej. Bardzo mnie cieszy ten widok. Najbardziej, kiedy dostrzegam go w ręku osoby, która chodzi ulicą albo siedzi w tramwaju czy w autobusie.

Najczęściej jednak, widzę go w samochodach, jak wisi na lusterku. Dobry pomysł, bo jest łatwo widoczny i przypomina, że jazda to dobry czas na odmawianie chociaż kawałka różańca. Tylko zastanawiam się, czy jak podróżnicy już się decydują, czy używają tego powieszonego na lusterku, czy wyjmują z kieszeni inny.

A propos różańca często mówimy, że to modlitwa kontemplacyjna. Co to dokładnie znaczy? Kontemplacja to spokojne spojrzenie na coś, które pozwala, żeby ten przedmiot bardziej dotarł do nas. Tak kontemplujemy piękny krajobraz czy dzieło sztuki. Może być, że kontemplujemy „oczyma wewnętrznymi” rzecz niematerialną, np. jedną ideę. W ten sposób kontemplujemy (czy rozważamy) tajemnice różańca. Patrzymy na te zdjęcia z życia Jezusa i one wchodzą do nas, ze swoim przekazem prostoty, miłości, spełniania Woli Bożej. W tym sensie, wszystkie te sceny są tajemnicami światła. Ale ściśle mówiąc są nimi te z życia publicznego Chrystusa:

Chrzest Pański pokazuje nam posłuszeństwo Chrystusa Ojcu Niebieskiemu oraz jak Ojciec Niebieski patrzy na Jezusa.

Objawienie się Jezusa na weselu w Kanie rzuca światło na czujną troskę Maryi nad naszymi potrzebami i jak Pan Jezus przyjmuje prośbę Matki.  

Głosi Pan Jezus Królestwo i wzywa do nawrócenia: jest to droga dla każdego, bezpieczna, dobrze oświetlona i oznakowana.  

Na górze Tabor, gdzie według tradycji trzej Apostołowie obecni „oglądali Jego chwałę” (por. J 1, 14), możemy głębiej poznać Jezusa i jak łaska (też ta, która jest w nas) błyszczy przed Bogiem. To światło nas zachęca do słuchania Jezusa.

A moment ustanowienia Eucharystii jakby pokazuje stan serca Jezusa wtedy – i zawsze, konkretnie podczas każdej Mszy Świętej, z Jego chęcią dawania się nam i sugestią, żebyśmy uczynili podobnie.

Do życia kontemplacyjnego jesteśmy wszyscy powołani. Jest to Boży dar, który nam pozwala dostrzegać Boże znaczenie każdej osoby i każdego wydarzenia. Przygotowujemy się na ten dar, kiedy zwyczajnie szukamy Pana Boga i zwracamy się do niego w modlitwie. Różaniec staje się wtedy drogą do takiej kontemplacji w życiu codziennym.