Rok 2020 za nami. Za nami też ferie zimowe, a także wspaniały Educamp. Są teraz kolejne wydarzenia. 24 stycznia obchodzimy niedzielę Słowa Bożego, niedawno ustanowioną przez Papieża. O tym chcę tym razem wspomnieć.

Darzymy Słowo Boże szacunkiem. Elementarnym wyrazem tego jest to, że egzemplarze Pisma Świętego traktujemy z czcią, trzymamy z uwagą, aby nie zniszczyły się ani brudziły i trwały jak najdłużej. Czytanie jakiegoś fragmentu na głos wymaga pewnego przygotowania, czujemy, że powinniśmy czytać rzetelnie, z odpowiednią intonacją, z powagą, w sposób zrozumiały, odpowiednio głośno. I uznajemy, że to, co tam jest napisane, posiada wielki autorytet. Nie wolno czytać go wyjętego z kontekstu, ani robić niestosownych żartów.

Bardziej znaczące jest to, jaką uwagę poświęcamy na jego treść i w jakiej mierze wywiera wpływ na nas. Początek Listu do Hebrajczyków, czytany w okresie Bożego Narodzenia i w pierwszych tygodniach okresu zwykłego przypomina historię Objawienia: „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna”. Z Chrystusem, Słowem Wcielonym, Bóg powiedział nam wszystko, co ma do powiedzenia. Objawienie ma swoje źródło w Piśmie Świętym – słowie Bożym włożonym na piśmie, oraz tradycji Kościoła, który Słowo przechowuje, przekazuje i wyjaśnia. Taka jest nasza wiara. „Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca” (Hbr 4,12). Przed Słowem Bożym nie możemy pozostać obojętni – wymaga od nas odpowiedzi, zajęcia stanowiska, a równocześnie od niego otrzymujemy światło: Bóg do nas przemawia.

W tym duchu ustanowił Papież osobną niedzielę w roku (trzecią okresu zwykłego) aby „rozbudzić świadomość wagi Pisma Świętego dla naszego życia jak wierzących, począwszy od jego rezonansu w liturgii, która umożliwia nam żywy i stały dialog z Bogiem”, jak wyjaśnia Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.

Oprócz tego, co usłyszymy od duszpasterzy z okazji Mszy Św., możemy osobiście obchodzić tę niedzielę postanowieniem regularnego czytania i rozważania Słowa Bożego, zwłaszcza Ewangelii. Pomoże nam też korzystać ze skarbca komentarzy Ojców Kościoła i tylu świętych. W taki sposób, żebyśmy na tyle dobrze znali życie Chrystusa, aby móc „wyświetlić” je w naszej głowie jak film. Łatwiej nam będzie wtedy iść śladami Chrystusa w życiu codziennym. Jego rzeczywista obecność wypełni całe nasze życie. Będziemy w stanie przybliżać Go ludziom wokół nas.