Zaczęliśmy rok szkolny i przywitał nas program wychowawczy, podzielony na dziesięć obszarów na każdy miesiąc. We wrześniu zajmujemy się poznawaniem samego siebie. Program robi wrażenie, jak się czyta poszczególne punkty dla każdej z klas, na ilu różnych stronach można się skupić i jak można dzielić to zadanie według wieku.

Znać siebie głęboko, dokładnie i prawdziwie pozwala nam wykorzystać nasze talenty rozwijać je i w ten sposób lepiej służyć innym. Wiedza o naszych ograniczeniach i wadach pomaga nam w zwalczaniu ich.

Natomiast żal nam osób, które słabo siebie znają. A jeśli na dodatek są pewne siebie, wiemy że czekają je przykre doświadczenia.

Co jest potrzebne, aby siebie dobrze poznać? Na pewno obserwować siebie, robić rachunek sumienia, słuchać, co inni nam mówią o nas.

Ale niezbędne jest znać nasz pierwowzór – Chrystusa, doskonałego Boga i doskonałego Człowieka. Św. Jan Paweł II zauważył, że człowiek jest kopią poszukującą swojego „oryginału”. I że Chrystus objawia człowieka człowiekowi: od Niego uczymy się, co to znaczy być człowiekiem.

Starajmy się zatem ciągle poznawać Jezusa: w Ewangelii, w Eucharystii, w drugim człowieku, w naszej osobistej rozmowie z Nim. Wiedzę o Chrystusie zachowuje i przekazuje Kościół w swojej wielowiekowej Tradycji. Mamy już wiele miejsc gdzie możemy Go szukać. I będzie łatwiej wtedy kochać Go całym sercem i stać się do Niego podobnym. A przy okazji, poznamy siebie z najlepszej strony.

Ks. Horacy