Zapraszamy do artykułu pani Magdy Wojciechowskiej. Tym razem kilka słów o temperamentach.

Temperamenty

„Łaska buduje na naturze” św. Tomasz z Akwinu

Co to takiego? Czy to nie jest przypadkiem rodzaj katolickiej astrologii? Koncepcja temperamentów nie jest żadnym postmodernistycznym nurtem ani jakimś pustym sloganem. Temat temperamentów ma długą i bogata tradycję związaną z katolicką duchowością. Bardzo wielu świętych, jak i duchowych przewodników, mówiło o wpływie temperamentów na życie duchowe. Poznanie siebie jest cnotą, której nie powinniśmy zaniedbywać, bo prowadzi do pokory. Kiedy zrozumiemy swój temperament, będziemy w stanie panować nad naszymi złymi skłonnościami czy niewłaściwym zachowaniem, będziemy wzrastać w miłości i czynieniu dobra.

Czym jest temperament?

Dlaczego niektóre dzieci od samego początku są uporządkowane, podczas gdy inne tworzą nieład? Dlaczego niektórzy są pełni radości i optymizmu, a szklanka innych jest zawsze do połowy pusta? Czemu jedni mówią bez przerwy, a inni ważą każde słowo?

Każdy z nas ma określony temperament, na który składa się zespół wrodzonych cech. Temperament kształtuje nasze wyobrażenia, wpływa na to, jak reagujemy na innych ludzi, na otaczająca nas rzeczywistość. To zapisane w nas predyspozycje do reagowania w określony sposób. Nie jest to wyuczone, nie jest to coś, co nabywamy w trakcie kontaktów z ludźmi i otoczeniem. To taka nasza natura, na która nakłada się wychowanie i nasze oddziaływania.

Temperament nie jest osobowością. Nie determinuje naszego przeznaczenia.Temperamentu nie da się zmienić, ale można go kształtować, formować. Temperament nie definiuje do końca naszej osobowości, ani nie skazuje nas na konkretne zachowania i reakcje. Ale mówi nam, jacy jesteśmy z natury i jakich automatycznych reakcji możemy się po sobie  spodziewać, jakie zachowania przychodzą nam z łatwością, a jakie mogą stanowić większą trudność.       

Znajomość temperamentu usprawnia komunikację między małżonkami, między rodzicami i dziećmi oraz między nauczycielami a uczniami. Pomaga nam dostrzec nasze mocne i słabe strony. Możemy być dla siebie bardziej wyrozumiali, ale to nie znaczy, że możemy usprawiedliwiać swoje wady.

Cztery podstawowe temperamenty w ogólnym zarysie.

CHOLERYK

Entuzjazm, energia, inteligencja i silna wola, to wszystko razem sprawia, że choleryk jest uważany za człowieka sukcesu. Reaguje szybko, jest stanowczy. Na dodatek jest ekstrawertykiem i cechuje go pewność siebie, dobrze się czuje panując nad innymi. Jest samodzielny w myśleniu, z łatwością przychodzi mu wyrażanie własnego zdania. Jest osobą aktywną, przyciąga innych. Jest człowiekiem pogodnym i szlachetnym, stawia sobie cele i dąży do sukcesu. Motywuje go współzawodnictwo. Cholerycy są racjonalistami. Dobrymi organizatorami, potrafią pracować zespołowo i dowodzić ludźmi. Ale ma i wady: łatwo i pochopnie formułuje sady i jest uparty. Często cechuje się również niecierpliwością. Bywa, że jest władczy, zawzięty i wybuchowy, a czasem zbyt ambitny i wyniosły. Pośród świętych również jest paru choleryków- św. Paweł na przykład. Choleryk powinien pracować nad rozwijaniem wyrozumiałości, pokory i łagodności w kontaktach z innymi.

MELANCHOLIK

Ceni sobie ideały.  Cechuje go rozwaga, pobożność i współczucie, ma skłonność do rozmyślań i lubi samotność.Jest osoba wrażliwą, porusza go niesprawiedliwość i zło. Melancholik  kieruje się zasadami, jest konsekwentny, wierny i wytrwały. Cechuje go uporządkowanie, sumienność oraz dbałość o szczegóły. Jest refleksyjny. Jednak często jest krytyczny wobec tych, którzy nie sprostają jego wysokim ideałom, czy oczekiwaniom. Ten idealizm czasami przeszkadza funkcjonować w grupie. Ma tendencje do rozpamiętywania, powoli nawiązują relacje, potrzebują czasu, aby komuś zaufać. Nie są skorzy do wybaczenia. Maja tendencje do perfekcjonizmu. Nie osiągnąwszy celu, często rezygnuje z działania. Czasami są postrzegane jako osoby niezdecydowane, bo rozważają wszystkie za i przeciw zanim podejmą decyzję. Introwersja i skłonność do pesymizmu czynią melancholika wyjątkowo egocentrycznym.

SANGWINIK

Ma naturalna tendencje do kreatywnego, pełnego życia. Dostrzega jego jasne strony, lubi zabawiać innych. Ma zdolność do życia tu i teraz; jest optymistyczny i radosny. Sangwinicy są dość impulsywni, ale nie są pamiętliwi i szybko wybaczają. Są ekstrawertykami, przyjacielscy, otwarci i komunikatywni. Lubią przygody, nie boja się nowości, łatwo zawierają nowe znajomości. Ważna rolę w ich życiu pełnia relacje. Potrafią być hojni, wielkoduszni, chętnie zadawalają innych. Praca w zespole pobudza ich do działania. Uwielbiają pozostawać w centrum uwagi. Manifestują swoje emocje, nie kryją swoich uczuć. Są ciekawskie, lubią zgłębiać różne rzeczy na raz, przez co nie są zbyt dogłębne w swoich analizach. Bywa powierzchowny. Często zarzuca się sangwinikom chlapanie językiem bez zastanowienia, czasami naśmiewają się z innych. Dlatego zdarza się, że urażają innych.

FLEGMATYK

Jest z natury rozważny, powściągliwy, praktyczny, refleksyjny. To osoby pełne szacunku i godni zaufania. Nie jest łatwo wyprowadzić ich z równowagi albo obrazić. Są to osoby lojalne, oddane, tolerancyjne i ofiarne. Maja często żelazna wolę, ale czasami możemy tego nie zauważyć z powodu ich ugodowości. Posiadają dar łagodzenia sporów, nieporozumień. Są świetnymi dyplomatami, strategami. Są opanowani i spokojni. Charakteryzuje ich zdroworozsądkowe podejście do życia i problemów, rozwaga w mowie i piśmie. To doskonali słuchacze. Dobrze jest mieć przyjaciela flegmatyka. Cenią tradycję i panujące reguły. Unikają konfliktów i otwartych konfrontacji. Są niezawodni w pracy, punktualni, uporządkowani. Ich introwertyczna natura w połączeniu z umiłowaniem relacji nakierowuje ich na wzniosłe cele. Czasami są oskarżani o brak radości, spontaniczności i entuzjazmu. Unikają sytuacji trudnych. Czasami poddają się naciskom otoczenia, dla spokoju.