Z okazji 90 rocznicy początku pracy Opus Dei wśród kobiet, ks. prał. Fernando Ocáriz zachęca nas do dziękowania Bogu za Jego dar dla Dzieła i dla Kościoła. List zaczerpnięty został ze strony opusdei.org

Najdrożsi! Niech Jezus zachowa moje córki i moich synów!

Każdego roku, 14 lutego, wspominamy założycielskie wydarzenia z lat 1930 i 1943. Tego dnia staramy się głębiej, niż na co dzień, zwracać do Boga w dziękczynieniu. Tym razem rocznica ta ma szczególne znaczenie, gdyż mija 90 lat od kiedy św. Josemaría ujrzał, że Bóg wzywa także kobiety do misji, którą mu powierzył 2 października 1928 roku.

To od świętości kobiety zależy w wielkiej mierze świętość osób, które ją otaczają. W ten sposób rozumiał to św. Josemaría, będąc głęboko przekonanym, że "kobieta jest powołana, aby dać rodzinie, społeczeństwu i Kościołowi coś specyficznego, to co jest jej właściwe i co tylko ona może ofiarować.» (Rozmowy z prałatem Escrivá, nr 87).

Jeśli zajrzymy do Ewangelii, zobaczymy, że Jezus Chrystus narodził się «z niewiasty» (Ga 4,4). Ta sama kobieta - Maryja - pragnąc służyć innym, sprawia, że jej Syn dokonuje pierwszego publicznego cudu (por. J 2,4-5). W chwili, gdy wszyscy Go opuścili, to «córki jerozolimskie» (Łk 23,28) przeciskają się wśród tłumu, żeby towarzyszyć Jezusowi. To kobiety stały u stóp Krzyża, gdy dokonywało się nasze odkupienie (por. J 19,25). To kobieta stała się pierwszym świadkiem Zmartwychwstania naszego Pana (por. J 20,16) - Dobrej Nowiny, która później rozprzestrzeniła się na cały świat.

Ileż radości, gdy widzimy jak wielkie rzeczy Boże wypełniają się i dokonują dzięki owocom, jakie przynosi kobieca świętość w służbie innym ludziom. Myślę tutaj także o misji moich córek w Dziele.

To dlatego chciałbym Was zachęcić, żebyście, szczególnie tego dnia, rozważyli słowa św. Josemaríi: «Ut in gratiarum semper actione maneamus: żyjmy stale dziękując naszemu Bogu. Chodzi o akty dziękczynienia, które są aktami wiary, które są aktami nadziei, które są aktami miłości» (List 28-III-1973, nr 20).

Chodzi o wiarę pełną wdzięczności za osobiste chrześcijańskie powołanie, które Bóg nam podarował, i związaną z tym powołaniem apostolską misję, którą nam powierzył. Taka wiara obudzi się w nas szczególnie, gdy pomyślimy o różnorodności i intensywności chrześcijańskiej pracy kobiet z Opus Dei, które z całym swoim bogactwem ludzkim i duchowym wchodzą w dialog z ludźmi naszych czasów. Chodzi o wdzięczność pełną nadziei, ponieważ pomimo trudności możemy spoglądać w przyszłość pogodnie i z optymizmem, gdyż zawsze towarzyszyć nam będzie miłość Boga wobec każdej i każdego z nas, mimo naszych ograniczeń i błędów. W końcu, chodzi o wdzięczną miłość, ponieważ w tych dziewięćdziesięciu latach pracy widzimy niejeden dowód miłosierdzia, jakie Bóg nam okazał.

Sugeruję Wam też, abyście postarali się, w okolicach 14 lutego, o jakiś osobisty gest - może o pielgrzymkę -, który za sprawą matczynego pośrednictwa Maryi pomógłby Wam wyrazić wdzięczność Panu Bogu.

Z całego serca Was błogosławi

Wasz Ojciec

Rzym, 5 lutego 2020 r.