Hojność w wydaniu ośmiolatków.

Chłopcy z drugiej klasy pracowali nad hojnością. Na początku wysłuchali opowiadania, w którym świeżo koronowany król poprzez wystawne życie i podnoszenie podatków rujnował swoje państwo, król nie wykonywał też swoich obowiązków, o których przypominali mu doradcy, dlatego ich zwolnił. Gdy pewnego dnia, kiedy skarbiec był już prawie pusty, wyszedł z pałacu zobaczył jak większość jego poddanych ucieka z państwa, tylko mała dziewczynka z nim rozmawiała. Król był zły na poddanych i stwierdził, że nie będzie się z nimi niczym dzielił. W tym momencie chłopcy wcielili się w nowych doradców i w grupach myśleli nad tym, co może zrobić król, aby ratować państwo. Pomysły były naprawdę trafne: obniżyć podatki, przeprosić wszystkich, za resztki pieniędzy ze skarbca kupić jedzenie i rozdać biednym, przestać organizować uczty dla swoich kolegów, a zamiast tego robić pikniki dla poddanych, wreszcie dobrze pracować i pomóc ludziom w odbudowie swoich gospodarstw, oraz ofiarować im po prostu swój czas- wysłuchać każdego i zająć się jego sprawą. W orginalnym zakończeniu bajki dziewczynka ofiarowała królowi koralik, aby nie został samotny gdy już wszyscy go opuszczą. Chłopcy słusznie dostrzegli, że dopiero wtedy, gdy król sam doświadczył hojności mógł się na nią zdobyć. Każda z grup zaczęła wymyślać, czym mogą dzielić się ośmiolatkowie. Pomysły to: czas, przybory, pieniądze, jedzenie, serce, miłość, radość, zabawki, wiara, wiedza i wiele innych. Indywidualne nawyki do pracy nad hojnością chłopcy ustalą sobie w domu, niektórzy mogą potrzebować Państwa pomocy.