Kończymy pierwszy tydzień w trybie zdalnym dla liceum i starszych klas szkoły podstawowej. Modlimy się o skuteczność tych podjętych środków, które bywają dość uciążliwe: łatwo dostrzec jak dobrze być na zajęciach w szkole, mając bezpośredni kontakt z nauczycielem i kolegami czy koleżankami.

Towarzyszymy modlitwą osobom, które w tych ostatnich dniach zachorowały. Osobiście pamiętam jak wcześniej te same osoby prosiły o modlitwę za chorych przyjaciół. I wiem, że Pan Bóg wspomni o ich wierze i dobrym sercu: opiekuje się nimi jak tylko On, Ojciec, potrafi.

Zdrowie mamy jako jedno z najbardziej cenionych dóbr. Często zdrowia życzymy przy różnych okazjach, chociażby jak ktoś kicha. Po łacinie słowo salus oznacza zarówno zdrowie jak i zbawienie. Oczywiście, wieczne zbawienie jest najważniejsze i taki jest cel Kościoła: salus animarum – zbawienie dusz. Ale też jest naszym obowiązkiem dbać o zdrowie własne (także o zdrowie innych), bo ono wpływa na całe nasze życie.

Jest takie włoskie powiedzenie: kiedy ciało ma się dobrze, to dusza tańczy (quando il corpo sta bene l'anima balla). Może to brzmieć zbyt przyziemnie, ale jeśli pomyślimy o tym, odkryjemy, że jest w tym głęboka prawda.

Dlatego i w liturgii próśb o zdrowie ciała nie brakuje. Wspomnę tu dwie modlitwy z Mszy Świętej. Jedną odmawia kapłan po cichu zaraz po „Baranku Boży” i złamaniu Hostii, a więc krótko przed Komunią Świętą: „Panie Jezu Chryste, niech przyjęcie Ciała i Krwi Twojej nie ściągnie na mnie wyroku potępienia, lecz dzięki Twemu miłosierdziu niech mnie chroni oraz skutecznie leczy moją duszę i ciało”.

Druga zaś jest często odmawiana podczas Różańca, ale jest „Kolektą” z Mszy Św. wspólnej o Najświętszej Maryi Pannie: „Panie nasz Boże, daj nam, sługom swoim, cieszyć się trwałym zdrowiem duszy i ciała i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy, uwolnij nas od doczesnych utrapień i obdarz wieczną radością”.

Jak widać, Kościół nas zachęca do ufnej modlitwy za zdrowie swoje i osób bliskich. Oby ten wysiłek modlitwy nas zbliżał bardziej do Boga i między sobą.

ks. Horacy