W lutym w klasie szóstej odbył się pierwszy warsztat z cyklu „Oswajanie lisa”, podczas którego zajęliśmy się tematem dokuczania i wykluczania z grupy.

Rozpoczęliśmy od ćwiczenia, które miało umożliwić chłopcom empatyczne wczucie się w sytuację innej osoby. Każdy wylosował inną rolę i został poproszony o wyobrażenie sobie, jak się jako opisana osoba czuje w swojej klasie i w swojej rodzinie – niektórzy wylosowali opis osoby lubianej, popularnej i akceptowanej, innym trafiła się rola osoby wycofanej i odrzucanej przez grupę rówieśniczą. Następnie chłopcy ustawili się rzędem i słuchali wypowiadanych przeze mnie stwierdzeń (np. „Lubię siebie”, „Chętnie chodzę do szkoły”, „Nie boję się przyszłości”) – w reakcji na stwierdzenia, które czuli, że ich (w wylosowanych rolach) opisują, chłopcy mieli zrobić krok do przodu. Jeżeli natomiast mieli poczucie, że ich odpowiedź byłaby negatywna, mieli zostać w miejscu. W ten sposób część uczniów przesunęła się daleko do przodu, podczas gdy inni zostali w tyle lub w ogóle nie ruszyli się z miejsca.

Ćwiczenie było punktem wyjścia do rozmowy o tym, co mogą dla klasy zrobić osoby, których status jest pewny i stabilny oraz jak mogą radzić sobie osoby, które czują się w grupie słabiej. Chłopcy wymieniali się trafnymi i dojrzałymi pomysłami, niektórzy nawet odważyli się nawiązać do faktycznej sytuacji w klasie 6 i swojego samopoczucia w grupie.

W drugiej części warsztatu obejrzeliśmy wystąpienie Nicka Vujicica, w którym opowiada on o swoim doświadczeniu bycia obiektem dokuczania w szkole. Słuchając inspirującego wykładu Vujicica, chłopcy mieli wynotować wymienione przez niego przyczyny dokuczania (chęć bycia twardym i przypodobania się innym; brak akceptacji i empatycznego zrozumienia dla sytuacji osoby w jakiś sposób innej niż my; chęć zażartowania z kogoś) oraz sposoby na zapobieganie im (budowanie niezależnego poczucia własnej wartości, odważne i bezpośrednie reagowanie na dokuczanie). 

Zachęcam do kontynuowania w domu rozmów na temat dokuczania – wzbudzania w chłopcach refleksji nad przyczynami takich zachowań oraz pracy nad dojrzałym reagowaniem na nie.