W klasie 3b odbył się pierwszy warsztat z cyklu "Jak się uczyć?". Chłopcy dzielili się swoimi doświadczeniami związanymi z prezentacjami projektów i formułowali zasady, których warto przestrzegać, kiedy występujemy przed grupą.

Na początku zajęć prezentowałam chłopcom typowe błędy, jakie popełniamy występując przed innymi (brak kontaktu wzrokowego, mówienie bardzo szybko lub bardzo wolno, zasłanianie buzi, monotonny, mało ciekawy ton itp.), a uczniowie mówili, jak im się tych mini-wystąpień słuchało i jakie wywierały na nich wrażenie.

Następnie zrobiliśmy dwa ćwiczenia w parach. Najpierw chłopcy siedząc plecami do siebie przekazywali sobie ustnie instrukcję narysowania schematycznego rysunku (nie mogli sobie rysunków pokazywać, jedynie o nich opowiadać). W ten sposób doszliśmy do wniosku, że trudno jest wyjaśnić coś, co dla nas jest proste i oczywiste w taki sposób, żeby było też jasne i klarowne dla naszych słuchaczy. Dlatego musimy myśleć bardziej o naszych słuchaczach niż o sobie i raczej pokazywać im ilustracje niż tylko o nich opowiadać.

W drugim ćwiczeniu chłopcy dostali instrukcje, co mają do siebie nawzajem mówić i jak mają się przy tym zachowywać. Za każdym razem komunikat werbalny był sprzeczny z mową ciała (np. mówienie, że jest się bardzo spokojnym i jednoczesne wykonywanie nerwowych ruchów rękami; mówienie "tak" i jednoczesne kręcenie głową). Drugie ćwiczenie pokazało, że jesteśmy bardziej skłonni wierzyć temu, co druga osoba pokazuje swoim ciałem niż temu, co mówi słowami. Dlatego warto jest pamiętać o tym, że występując przed klasą, występujemy całym sobą.

Chłopcy będą mieli jeszcze wiele okazji do tego, żeby ćwiczyć trudną sztukę występowania przed grupą - mam nadzieję, że poznanie najważniejszych zasad autoprezentacji ułatwi im to zadanie.