Klasa pierwsza intensywnie pracowała nad atmosferą.

Lekcja wychowawcza była odpowiedzią, na pojawiające się problemy w relacjach: skarżenie, przepychanki, chwalenie się oraz dokuczanie. Uczniowie zostali dobrani przez nauczyciela w dwójki, w których każda ze stron miała minutę na odpowiedź na pytanie nauczyciela. Nauczyciel pytał między innymi co to jest szacunek, czy czujesz się szanowany, czy w naszej klasie panuje atmosfera życzliwości, czy wszyscy sobie ufamy itp. Po omówieniu wszystkich pytań uczniowie, w tych samych dwójkach wypełniali kartę pracy, gdzie pisali „jak jest” (chodziło tu głównie o problemy klasowe), jak powinno być, oraz dlaczego jest jak jest, a nie jak powinno. Uczniowie zaskoczyli mnie swoją dojrzałością- wskazywali, że czasami czują się nieszanowani, lecz że sami także nie zawsze szanują innych, że sami odpowiadają za każdy przejaw nieżyczliwości, oraz że konsekwencją tego jest brak zaufania. Konkretne zachowania które najmniej się chłopcom podobały to skarżenie, krzyczenie, przepychanie i bicie, przechwalanie, dokuczanie, niepożyczanie rzeczy, oszukiwanie w grach i niedopuszczanie kolegów o zabaw. Uczniowie sami doszli do wniosku, dlaczego pojawiają się tego typu zachowania (nerwy, chęć wywyższenia się, poprawa samooceny itp.). Wszystkie najważniejsze pomysły zostały zebrane na plakacie, gdzie w miejsce dlaczego przykleiliśmy żółte karteczki, na których zapisywaliśmy co robić, aby było lepiej. Bardzo proszę wszystkich Ojców o rozmowę z synami na temat skarżenia, przechwalania, dokuczania i koleżeństwa. Jednoczesne i tożsame działania szkoły i Rodziców powinny przynieść zmiany w zachowaniu przekładające się na poprawę relacji.