W klasach starszych (6-2G) w listopadzie odbył się warsztat na temat konformizmu. Celem warsztatu było wzbudzenie w uczniach refleksji na temat sytuacji, w których zachowujemy się tak, jak grupa, mimo że przeczy to naszym własnym wartościom czy przekonaniom.

W czasie warsztatu obejrzeliśmy kilka słynnych eksperymentów psychologicznych badających konformizm oraz zjawisko rozproszenia odpowiedzialności (eksperyment Salomona Ascha, eksperymenty badające tzw. bystander effect czyli efekt widza). Zastanawialiśmy się wspólnie, jaki jest mechanizm zachowań konformistycznych. Chłopcy bardzo trafnie wskazywali na obawę, że wyjdzie się na „głupka”, że nasza reakcja zostanie zinterpretowana jako dziwna czy wyolbrzymiona. Rozmawialiśmy też o bardzo silnej i podstawowej potrzebie akceptacji i przynależności do grupy. Następnie szukaliśmy przykładów na działanie analogicznego mechanizmu w codziennym życiu samych chłopców (w szkole, na ulicy, wśród innych rówieśników). Byłam pozytywnie zaskoczona poziomem refleksji uczniów i trafnością ich spostrzeżeń.

Na koniec wspólnie zastanawialiśmy się, jak przeciwdziałać konformizmowi – co robić, żeby zachowywać się zgodnie z własnymi przekonaniami a nie tym, co jest w danej grupie niepisaną normą. Mówiliśmy o potrzebie kształtowania w sobie odwagi i silnych przekonań co do wyznawanych wartości oraz o tym, jak ważne jest docenianie i promowanie osób, które potrafią zachować się właściwie mimo negatywnej presji grupy. Mam nadzieję, że chłopcy będą jeszcze wracać do tego tematu i że ich refleksja przełoży się na codzienne decyzje i działanie.

Zdjęć jest niewiele, ponieważ zależało mi przede wszystkim na szczerych wypowiedziach chłopców – nie chciałam peszyć ich aparatemJ